Sürekli ciddi bir ifadeyle ortalığı süzmekten vazgeçmek istiyorum bunu bir gün başaracağım en azından çabalıyorum. Bu değildi anlatacağım yine neyse bloğumu istediğim gibi kullanamamaktan ötürü ciddi derecede sinirlerim bozulmakta, tasarlamak bile istemiyorum yazılarımı, hayatımda ciddi biryer kapladığını farketmemiştim bloğumun fırsat buldukta yazmak sinir bişey doğrusu... Anladığınız üzere pek tadım yok bu aralar anlatmak istediğim bu da değil geliyorum mevzuya şükür:) Mevzu bahis dün gece uyumaya çabalarken farkettiğim birşey, eskiye dönmek demeyeyim oralardan geçtim gittim ama en ufak bir darbede etrafımı bi sürü kalkanla kapamış, savunmaya geçmiş bir halde buldum kendimi ve buna üzüldüm, oysaki ben savaş baltalarımı gömdüm artık boşuna bir devinime sürüklemeyeceğim kendimi bunu biliyorum ama gittiğim yolun nereyevaracağını bilmek canımı sıkıyor.
