kasımdan kalan

kasım üç olmuş aramda sevgi seli olmayan aylardan biri kasım. bir hafta öncesine göre karmakarışık bi ruh hali içersindeyim. küskünlük kırgınlık ağır basıyor en çok nedenini bilememekteyim. tası tarağı toplayıp kalkıp gidesim var oturduğumu sandığım köşkten. sigara içme isteği baskın içimde en çok. parmaklarımın arasında o, yağmur yağıyo camdan dışarı bakıyorum sadece bu yapmak istediğim ses yok. bedenim orda, ruhum uyuşuk, migren ağrısı uyuşturmuş tüm beynimi ruhumu kalbimi. geçen dönüş sonrası da böyle olmuştum sanki o büyü dışardan bir elle darmadağın edilmiş bana ait bölge işgal altında ve ben bihaber aciz kalmışım. içim dışım olmuş. parmak uçlarımla ince ince dokuduğum kazağımın orta yerinde dört beş ilme kaçmış tam da ben bitti derken elime alıp kaldırdığımda gördüğüm manzara ruh halimin sebebi. telafisi imkansız bi boşluktan bana bakıyordu gerçek. canımı yakan. söküp baştan dokumak mı gerek diyorum koca kazağı. ilk bakışta, neden onarmaya çalışayım ki benim hatam değil, kaçmak isteyen buyursun gitsin diyorum zaten yeri orası değildi. düzenli bi şekilde sıraya dahil olmamaktı derdi zaten.