Gün geçtikçe kalp hafifler, göğüsteki baskı azalır derler.acı kalır. kalp kalıbından çıktıktan bir süre sonra soğur kabuk bağlar. onlar hep diyor ben takılmadım onlara hiç, şimdi bir bildikleri vardır diyorum olmalı. bilen olmalı. yaşamın şifresini benden önce çözmüş birileri var. vardır rem. boşuna arama hazıra konsana ne debeleniyorsun nrem. öyleyse diyorum neden içim eziliyor gün geçtikçe daha fazla hem de. şarkılar olmasa. ah olmasalar. daha mı zor olurdu daha mı kolay. gözyaşı olmasa yahut hiç olmasa sevgi olmasa. ruhun besini olmasa, kurusa kalp katılaşsa ama kimsede olmasa. yolda yürürken biri çarpmasa sıcak gülümsemesiyle ve yahut çarpsa da ısınmasa kalbin kor olmasa.
Kör olsa kalbim. sol yanımda koca bir çöl olmasa. bedenimi yünlerle sarıp, zihnimin boşluklarını sıkı sıkıya doldururken o tenhalaşmasa. siyah ince uçlu kalemime dokunmak yetse, sarı yapraklarına manasızca kelimeler sıralamak yetse defterimin, bi çikolata kadar yakın olsam mutluluğa. dışımda bir ruha içinde barındığı bedene ihtiyacım olmasa.
içimdeki aşk elimdeki saz yetse canıma
