yazmak

    aslında yazmak diyince kalem ve kağıttan yanayım ölene dek ama klavyede yazmak bile iyi geliyor artık bana... yalnız bayramdan bu yana hiçbirşey yapmadan uyuşmuş bir halde yaşamak istiyorum - ve öyle de yaşıyorum- depresyon hali mi bilemesem ve çok ilgilenmesem de bu mevzuyla o keyifli halim gitti daha da detaycı sürekli herşeyi seyredip irdeleyen ama bi türü karışamayan irem oldum yine. Size de olur mu bilmiyorum ama ben hala bazı duyguları ilk defa yaşıyormuş hissinden  kurtulamadım gerçi bu kötü bir durum olmasa gerek çünkü diğeri sıradanlığı getiriyor ama yine de sebebini ve sonucunu bile bile bu halim beni yoruyor biliyorum ki geçecek ve güzel şeyler olacak aslında tüm sorun kıçımı kaldırıp yada kırıp dizimi pc başında çalışmak. son bir ay fenalık getiriyor düşündükçe gözümde büyüyor belirsizlikten kaynaklı da olabilir tabi bu halim yani tembel teneke oldum ve bitmiyor işlerim diyorum bir yandan, bir yandan kızmıyorum bile kendime bi relaks halim var amaan ne olacak diyorum.