Ocak 22, 2011

huzur-suz

Yalın ayak yürümek gibi şimdi hayat bana; kendimi arı hissediyorum olduğum gibi oyunsuz kuralsız beklentisiz... Herkes kadar hesap kitap yaparım elbet ama yanında nefes almaktan huzur bulduğum insansın sen, zincirleme tepkiler oluyor zihnimde, kelimelere takılıyor üstünde saatlerce düşünüyorum fikirlerinin, olmak istediğim yer burası işte diyorum ve ilk kez... Savunmaya gerek yok savaş baltalarımı gömdüm ve yerini unuttum nerdeyse...  Beklenti içerisinde olmayınca insan sakınmıyor ya kelimesini yalın hissediyorum kendimi birde cesaretime hayran kalıyorum düşündükçe uzun yılların verdiği bıkkınlığın ardından gelen tepkimeler dizini yaptığım sanırım iyiyim karanlık çökünce yani şimdi bundan sonra