Ocak 25, 2011

Son bir hafta aslında sabah itibariyle bir hafta doluyor başlangıcım aslında hayatıma devam ettiğim sahneyi oynuyorum artık yaşamımda. En güzel haberlerden biri ağlayabilmeye başladım. Tamam hoplayıp zıplanacak bir sürpriz değil elbet size kalsa ama kalmıyor merak etmeyin bu benim hüznüm ve mutluluğum… Bu sadece beni ilgilendiriyorsa bunu neden yazıyorsun da diyebilirsiniz ama bilin ki ne düşündüğünüzün benim yazımla uzaktan yakından alakası yok evet tam tamına böyle gelişiyor bende olaylar.  İyiyim evet şaşkın ama iyi, bir kuş havalandı geldi omzuma oturdu ağzımı açtım boğazımdaki yumruyu aldı nefes alabiliyorum artık. İki gün sonrası acı gelse de düşününce, bugünden beri onu düşünüyorum zira  yine de iyiyim hüzünlenip ağlasam da yine de iyiyim