Şubat 11, 2012

yokum

ölesiye yorgun hissediyorum ölsem geçer mi bilmiyorum. gece telefonu elime alacak kadar gücüm olsa upuzun iki cümlem şimdi bi yerlerde kayıtlı olacaktı belki onu yazacaktım şuan. çağrışımla falan yakalamak da istemiyorum. tam uyuşmamış beynim, biri kelimelerle harflerimle ilgiliydi hatırladım şimdi. belki sadece yazmam gerek unutmak için yazmak dönüp bakmamak geriye nasıl olmuş diye. kelimelerim muhatabına doğru yol almaya başladığında havada harflerine ayrılıyordu manasını yitiriyordu bikaç harfi eksik kalıyordu ben hep eksik konuşurum zaten. aslında konuşmaya ne gerek vardı kötüyüm diyorsam kötüyümdür. bırak anlat demeyi dur biraz yanımda  ya anlatırım ya geçer. anlamıyorsun demekle geçiştiriyorum bi yerlerde büyükçe bi hata yapıyormuşum hissim duruyor cebimde. arada çıkarıp bakıyorum sonra cebime koyuyorum tekrar. belki evet çok yoruyorum çok yorgunum ondandır. yorgunken tek derdimiz uyumak olmalıdır elbette! ama ben uyusam da gerçekten daha ağır bir rüyaya düşüyorum, etkisinden çıkamıyorum uzunca bi süre -ve siz sadık okuyucularım benim uykuyla rüyyala kabusla olan ilişkimi iyi biliyorsunuz neyse- . tekerleme gibi geliyor üstüme üstüme. geçen gecelerden birinde bir rüya gördüm kabusgillerden ve yine ve yine... bıktım rüya görmekten. kendimi ölesiye çaresiz hissettim anlatıp ta tekrar hatırlamak istemiyorum bu gece o rüyaya devam ettirmek istemiyorum. savaş çıkmıştı ve ben hiç birşey düşünemiyor ve yapamıyordum kendim için bile bu kadarın söyleyebilirim yeter bu kadarı size de kabus gördürmek istemiyorum doğrusu. sabaha karşı uyandım rüyaymış şükür dedim sonra tekrar uyudum ki saat sabahın körüydü neyse neyse tekrar aynı rüyanın içine düştüm. berbattı. uyandığımda kendimi otuzunda güçsüz sağlıksız hiçbir birikimi olmayan bir kadın olarak gördüm. ağzımda acı bir tat vardı hala bile var. mayhoş birşey yemişim de dudaklarım büzüşmüş gözüm hafiften kısılmış gibi - en çok da mayhoş bişiyler yemeyi severim ben- anlatmayacaktım güya. bu kadarı yeter ama cidden bu sefer.
dün akşamdan beri pek bişey yediğim yok, sanki iştahımı biri aldı götürdü bi yere sakladı. sigara içesim var gerçi denedim hiç keyif alamadım hiçbişeyin eski tadı yok sanırım başım ağrıyor başımı nasıl ağrıtıcağımı çok iyi biliyorum cidden