serap

öyle hoyratça mutlu olamıyorum artık. hala hayallere dalıp gitsem de hiç sevmediğim o ciddiyet oturdu artık yüzüme, huzurlu sakin ama öylece duran sanki herşeye alışık donuk bir yüz... uzaklardan bir telefon sesi bölüyor hayatımı altüst ediyor ve yarım saat önceki hayatımdan eser kalmıyor artık. bir türlü hayatıma sokmadığın farkına varamadan da olsa uzak tuttuğum insanlar hep genç öldü bu yazının yazılış amacı da cenazene gelirken dinlediğim o şarkıyı tekrar dinlediğimde bana aynı duyguyu yaşatması idi.güzel gülüşlü çocuk, yaşamı erkenden hastalıklı bir çocuklukla anlamış çözmüş güzel insan bu yazıyı yazabilmem 5 ayımı aldı elim varmıyor tuşlara ancak toparlayabildim. güzel insandın vesselam onca sıkıntının içinde mutlu olmayı becerebilen ender insanlardan biriydin ama dudağının kenarında genç ölümün vardı senden uzak durma sebebimde buydu içten içe... uğurlar olsun sana çocuk üzgünüm sen bu dünyaya lazımdın ve ne çok şey kaybettiğini hiç bilmeyecek seni tanımayanlar maalesef.