Mayıs 15, 2011

ey uyku

ne güzel bişeysin sen öyle...
karnaval kadar olmasa da rengarenk bir parkta oynayan milyonlarca çocuğa camdan bakan bir çocuk...
camdan odası bir çocuğun, içi alabildiğince rengarenk çeşit çeşit oyuncak olsa kaç yazar şimdi ona ...
üçüne varmamış bir çocuğa yapılacak en ağır hakaret, parkı tam ortalayan bir pencerede onu bırakmak... olmayı istediği yere on metre kadar yüksekten bakıyor ama ulaşamıyor...
heyecanlanıyor; o yaştaki bi çocuk kadar ışıl ışıl gözleri, olması gerektiği kadar, cama yapıştırdığı küçük parmakları sabırsız, heyecanla atlıyor parka kafa üstü düşüyor koltuktan... korkmayın mindere düşüyor korkmayalım her düşüşün altında bir minder bulundururum ben... hassas etlerinizi korumayı bilirim