Ağustos 28, 2010

yol şarkılarım vol:1 bardaktaki su , denizde kum kadar umarsızdım...

bugün teo günü ...
ne çook şey var teomanla ilgili yazacağım ne çok sever-d-im. ama en özelleri sanırım bugünkiler ... yok bu kadar değil:))
oysaki özgürlüğü seçmek başka vücütlar sevmek bir şehri tam kalbinden beyninden vurup gitmek var aklımda...
ne çok yazdım bu cümleyi ve ne tutkuyla istedim bunu gerçekleştirmeyi.
ah şimdi taksam longplayime bir plak dinlesem ne keyifli olurdu belki bir kadeh kırmızı şarap -çok soğuk değil faranjitim azmasın:)  
oğul; bu şarkıya vurulduğum zamanlarda anne değildim ama bi başka sanki şimdi: bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi ayrık otları dikenler bürümüş...
hayalperestin her kelimesi içime işliyor ama ayıramam ki:

O kadar haklısın ki dayanamıyorum buna
O kadar güzelsin ki çok çirkin kaldım yanında
Korkum yaralanman hayatta
O kadar yalnızsın ki dayanamıyorum buna
O kadar sıcaksın ki çok soğuk kaldım yanında
Korkum yaralanman hayatta hayalperestsin
Güzel hayaller peşinde
Çok gençsin yanlış insanlar kalbinde
Hayalperestsin
Güzel hayaller peşinde çok gençsin çok gerçeksi
n
Bu yüzden çok güzelsin 


 teoyu seviyorum seveceğim vede hep özel bir insan benim için neden mi dönemeçlerime bıçaktan keskin virajlarımda hep o vardı yanımda belki de sadece o vardı ben başkalarını sanarken...

ama bu başka bi yazı konusu bence