Ekim 20, 2010

annemm:))

arkadaşın bloğunu inceledim öyle güzel bir anne olmayı isterdim imrendim doğrusu aynı şartlarda büyümesini çok isterdim kaanın ama elimde değil şuan... elbet yine iyi bir anneyim öğreniyorum daha doğrusu anne olmayı - 2007 eylülünden bu yana uyanamadığım bir kabusun içinde debelenip durdum ben, ne planlı oldu ki hayatımda bu yaşıma kadar sanki,güçlü bir akıntıya kapılıp öylece yaşamışım gibi hissediyorum geriye dönüp baktığımda... ne öyle mutlu bir hamilelik nede doğum ve sonrası yaşadım yapayalnızdım evet tam anlamıyla böyleydi. sanki tek benim çocuğumdu ve hala da öyle maalesef...
yanılmayın yine basmadı beni bulantılar...
oğlumu seviyorum artık hayatımda sevgisinden vazgeçmeyeceğim biricik bir insanım var, öldükten sonra bile seveceğim onu hissettiriyorum elbet ona sevgimi iremce tabi bazen de o haylaz küçük masum kız çocuğu oluveriyorum unuttuğum iremi çıkarıyorum karşısına ben bile dönüp baktığımda hadi ya diyorum. sevgim yetmesin elbet çığ gibi büyüsün, tatsın anne torpilini yaşasın hiç tatmadığım belki de artık hatırlamadığım...