Eylül 27, 2010

ters dönmüş soru işareti ömrüm

        ne ruhumun ne de bedenimin eşini bulamayışını kabullendim artık! aramak boşa çünkü, bazen böyle gecelerce değil gecelerde bazen işte bir kasvet oturuyor kalbime öyle ruh bunaltıcı cinsten değil patlayıp ölmem yani şimdi şu sebepten ama efkardan bir sigara yakasın gelir ya dumanına bakarken dağılır kafan öyle, uzağa dalar gidersin bi beş dakika... yanılmaktan yorulmak mı sadece yoksa sınırsızca sunup ta bitirilinceye kadar umarsızca harcanınca sevgim -ben öyle sonsuz severim sevince, her sabah yeniden başlarım besmeleyle sevmeye- içimde kanyon gibi bir boşluk oluşur oraya yuvarlanır gider vakti zamanında sevilen sanki hiç var olmamıştır gözden kaybolduğunda... severim elbet hiç ayırım yapmam ama bittiğinde o kadar vaktin boşunalığı yada nefrete dönüşmesi herşeyin garip bir ha'l almamı sağlıyor. artık bitmesi gerektiğini kabul edemeyen karşı tarafın -terkedilmedim bilemiyorum- boşuna öfkesi mi bu sol kulağımda çınlayan? gece gece söven kim bana artık sayısı çok arttı bilmiyorum sevmeyenlerimin:(
       nasıl anlatacağımı bilemediğim bir tane var sanırım o yaşanmamış kırıntılardan sadece bir düş