Eylül 25, 2010

zor...

     yazmak zor konuşmak ta şuan ve ilki daha cazip geliyor ... trainspottingde ewan mcgregora arkadaşı birşey söyle renton diye bağırıyordu o trajik sahnede o da donmuş ve uyuşmuş bir şekilde ona bakıyordu... bakıyorum bende bir gülüp bir konuşuyorum ama beynim uyuşuk dün akşamki migren atağından olsa gerek birde bu akşamki ve halen süren o kıyamet anından...kıyamet diyorum her ne kadar istemesem de önsezilerim bu yönde son bir saattir.uzun bir süre sürecek bir kasvet çökecek üstümüze -aileye- ben karamsar irem, polisiye-kriminal ve dedektiflik filmi manyağı irem olarak en kötü senaryoyu yazarım hemen. korkuyorum dilim varmıyor ve varmasın da sus irem sustum belki duymaz bizi elbet olacak bir gün ama şimdi değil kıymet bilmezken olanı en acıdır ya oturur da kalkmaz ya o yumru boğazından öyle işte... dilim varmıyor ki varmasın korkmaya başladım yazarken mümkünatı korkuttu beni çünkü mümkün her an ve her yönden sana bana ona dilim varmıyor canıma ama bu trajedi de ilk giden olmak istiyorum ben dayanamıyorum kabul edemiyorum bir türlü napayım