Ocak 02, 2011

pazar

bir aya 29 yaşıma girmenin bana verdiği kasılma halini geçririm bir süre sonra elbet ama pazar gününü ilk bu hafta sevdim ilk defa gün sonuna doğru yaklaşırken midemde bir bulantı yok yarın yine mi iş yarın yine mi okul ben sabah uyumak istiyorum hali yok üstümde çünkü artık öğle tatilimi bir saat uzatıp gidip kitabımı okuyabilirim yetiştirilecek işim yok ve eve iş götürmem gerekmiyor. Bu nerden çıktı derseniz yılbaşına vedat sakmanı dinleneyerek giren şanslı insnaların fotolarına bakarken aklıma bir ortaçgil şarkısı ordan da yarın iş olacağı geldi.  Hangisi olduğunu benim gibi eski defterler sever bir insansanız kaseti bozana kadar dinlemenize bile gerek yok bilirsiniz elbet, albümün son şarkısı memurun şarkısı bahsettiğim elbette... Birşey daha var demek istediğim bu hususta bu şarkıyı her dinlediğimde benim 'yok canım' dediğimi ortaçgil de bir radyo programına konuk olduğunda düzeltmişti ; hani diyor ya pazar için arife keyfi diye onu ters söylemişim demişti:) Güzel ve isabetli sözler az yere sevmiyorum ben bu adamı

pazartesi acımasız pazartesi sıkkın
hep aynı şarkıyı söylemekten bıkkın
bir masanın kenarları kadar buluşmazmışız öyle derler
oysa bütün masalarda tam dört köşe var

umarsız ve umursamaz günler
gözlerde bir habersizlik var

salı çarşamba çok uzun salı çarşamba sonsuz
hiçbir işe yaramazlar sensiz
bir ağacın yaprakları gibi özgürmüşüz öyle derler
oysa bütün yapraklar aynı kökten çıkar

umarsız ve umursamaz günler
gözlerde bir habersizlik var

perşembe kadar güzelsin perşembe kadar hızlı
her daim bir cümbüş arasında gizli
bir yıldızın köşeleri kadar uzakmışız öyle derler
oysa yakından bakınca yıldızlar yuvarlaktırlar

umarsız ve umursamaz günler
gözlerde bir habersizlik var

cumartesi cumartesi sanki bir kış sonrası
küçük renkli bir sofrada sabah kahvaltısı
bir katarın vagonları gibi özelmişiz öyle derler
oysa bütün vagonlar aynı rayda gider

umarsız ve umursamaz günler
gözlerde bir habersizlik var

her son bir umuttur her başlangiç bir kuşku
eğer günlerden pazarsa arife keyfi
bir meyvanın çekirdeği gibi atılmışız öyle derler
oysa yaşam meyvadan degil çekirdekten çıkar

umarsız ve umursamaz günler
gözlerde bir habersizlik var